We hebben seks zó verschrikkelijk belangrijk gemaakt

Al sinds mijn 13^e wist ik wat ik wilde worden: seksuoloog. Op dat moment was ik seksueel nog niet zo actief, maar mijn eindeloze nieuwsgierigheid werd op dat moment al getriggerd. En tot op de dag van vandaag blijft het mijn nieuwsgierigheid voeden. Het lijkt namelijk een onderwerp te zijn dat nooit stil staat. Het is continu in beweging en in ontwikkeling. Het is zo groots en zoiets machtigs, maar tegelijkertijd zo’n klein onderdeel van wat een relatie tussen twee mensen nu eigenlijk vormt. En dit is waar mensen verstrikt raken in verwachtingen en overtuigingen over hoe seks er nou eigenlijk uit zou moeten zien.

Zo’n 15% van een partnerrelatie gaat over seksualiteit. Slechts 15%. De overige 85% gaat over andere dingen: gedeelde verantwoordelijkheden in het huishouden, kinderen, financiën, het sociale netwerk, het opbouwen van een toekomst, intimiteit en het ondernemen van leuke activiteiten samen. Slechts 15% gaat over het delen van seksualiteit. En toch is seks, of de afwezigheid ervan, een van de grootste oorzaken voor het beëindigen van relaties.

We hebben seks ontzettend belangrijk gemaakt. Té belangrijk als je het aan mij vraagt. Ja, seks kan heerlijk zijn. Ontzettend verbindend en een hoogtepunt van intimiteit. Maar seks is ook maar seks. Ik hoor veel mensen zeggen dat seks nou net het verschil maakt tussen een liefdesrelatie en een vriendschap, maar dat is in mijn beleving niet altijd zo. Het is de intimiteit die je samen deelt met je geliefde die juist zo verbindend werkt. En die intimiteit kan ook wel gevonden worden in de seks, maar die intimiteit schuilt in zoveel meer dan alleen maar dat. Je kan niet met iedereen intiem zijn. Je wil niet met iedereen een intiem gesprek voeren, of je hoofd bij iedereen op de schouder laten rusten. Seks daarentegen kan je met meer mensen hebben, althans de meeste mensen kunnen met meer mensen seks hebben, dan dat ze intimiteit met anderen willen delen.

Maar we hebben seks zó ontzettend belangrijk gemaakt en het staat centraal binnen relaties. Als je geniet van seks op een fijne manier, als het voor verbinding en genot zorgt, dan mag dat ook. Je mag sowieso zelf kiezen hoe je je relatie vormgeeft wat mij betreft. Maar we maken seks te belangrijk door de overtuigingen die we erover hebben. Door de verwachtingen en de maatschappelijke norm die te belangrijk is geworden. Je mag periodes hebben dat seks niet zo’n prioriteit heeft, of dat je er gewoon niet zoveel behoefte aan hebt. Het is onvermijdelijk dat jij en je partner met regelmaat op verschillende golflengtes zitten wat betreft seksuele behoeften. Je mag soms meer geprikkeld raken door andere mensen dan van je eigen partner. Je mag soms meer behoefte hebben aan seks met jezelf dan met je partner. Dat mag allemaal. En als je dit voelt, of als er dingen zijn die je even niet voelt, dan wil dat helemaal niets zeggen over je relatie. Je relatie gaat namelijk over veel meer dan alleen maar seks. En in sommige gevallen blijkt de seksualiteit toch een onoverkomelijk probleem te zijn, maar laten we het in al die andere gevallen seks vooral niet té belangrijk maken.

Lees ook: Column: seksualiteit gedurende verschillende levensfases